Stomatologija je grana medicine koja se bavi proučavanjem svih patoloških i fizioloških stanja usne duplje. Istorija stomatologije je duga skoro koliko i istorija čovečanstva odnosno civilizacije, sa najranijim podacima koji datiraju iz 7000 p.n.e. Hirurška stomatologija se smatra da je bila prva specijalizacija medicine. Najstariji pisani dokumenti datiraju iz 3000 p.n.e koji su povezani sa počecima stomatologije. U pitanju su staroegipatski papirusi u kojima se vidi da je u to vreme postojala stomatoligija kao posebna grana medicine. Stari Asirci i Vavilonci su bili poznavaoci anatomije usne šupljine ali su verovali da su crvi odgovorni za propadanje zuba i to je jedna od najstarijih teorija o nastanku karijesa. Zapisi u kineskim dokumentima govore o tome da su se u staroj Kini, bolesti desni lečili ispiranjem i čajevima. Takođe su zubobolju između ostalog lečili i akupunkturom. Osim pisanih dokumenata dosta arheoloških nalaza pružaju dokaz da su se ljudi u stara doba bavili nadograđivanjem izgubljenih zuba. U grobovima Ertruraca, što znači negde između 10 i 4 veka p.n.e. pronađeni su izuzetno očuvani primerci zubnih proteza. Izrađivali su ih od zlatnih traka, dok su stari Feničani pravili iste od zlatnih žica. Rimljani su od zlata pravili zube i zubne mostove. Galen je prvi koji je klasifikovao zube na sekutiće,očnjake i kutnjake, takođe je znao da se unutar zuba nalazi živac i prvi je zagovarao punjenje zuba. U 18 veku stomatologijom bavili su se specijalizovani hirurzi berberi. Pjer Fošar je otac moderne stomatologije, koji je hirurgiju naučio u francuskoj mornarici i koji je srčano kritikovao rad hirurga berbera, nazivajući ih šarlatanima i bio je prvi koji je sebe nazvao zubnim hirururgom. On je također razvio zubarsku bušilicu kao i metodu plombiranja.
Savremena stomatologija
Zubna medicina se do 18 veka smatrala jednom granom medicine i baš zahvaljujući Fošaru stekla je svoju nezavisnost. Tokom njegovog života kao i posle njega nastaju brojna otkrića na polju dentalne medicine koja su poboljšala i unapredila ovo polje medicine. Tokom 20 veka nastaju metode i instrumenti koji se koriste i danas u stomatologiji. Pojavljuje se 1938 i četkica za zube sa sintetičkim vlaknima koja zamenjuje četkice sa prirodnom dlakom. Zatim se polovinom prošlog veka pojavljuju zubne paste sa fluorom kao i zamene metalnih plombi zdravijim materijalima. Godine 1990 kreće početak estetske stomatologije i usavršavaju se sa godinama razne stomatološke metode u tom pravcu kao što su, izbeljivanje zuba, ugrađivanje implantanata umesto zubnih proteza zatim upotreba zubnih navlaka kao i fiksnih proteza u cilju ispravljanja položaja zuba. Danas stomatologija nije samo nauka koja se bavi problemima sa zubima već i sa mekim tkivima usne duplje, iza nas je vreme kada se svaki problem rešavao vađenjem zuba. Može se reći da je savremena stomatologija svojevrsna umetnost baš zbog toga šta sve današnji stomatolozi mogu da urade za naš lepši osmeh. Estetska stomatologija zauzima važan faktor ali ipak ne sme da ide ispred funkcionalnosti. Zubi ne sluše samo za lep osmeh nego imaju bitnu ulogu u žvakanju hrane, govoru kao i gutanju. Ako se ispoštuju norme savremene estetske stomatologije, sasvim sigurno će zubima biti omogućeno da nesmetano obavljaju funkciju za koju su i predviđeni. Za više informacija posetite sajt https://www.panakeia.rs/